زنده باد زبان پارسیی

زبان پارسی یکی از ادبی ترین زبان های جهان محسوب می شود که از شرق آسیا شروع الی غرب و جنوب شمال گوینده دارد زمانیکه زبان رسمی هندوستان بود زمانی هم زبان ماورالنهر یا ازبکستان تاجیکستان ترکمنستان قرغستان خوبتر بگویم آسیای میانه و هم چنان زمانی زبانی رسمی آذربایگان وترکیه امروز بود که تقریبن نیمی از ساکنان قاره آسیا به زبان تکلم می نمودند.

این هم سروده بسیار زیبا از سراینده که در آغوش مرگ خوابیده قهار عاصی درپیوند به زبان پارسی دری

_{گل نیست ، ماه نیست ، دل ماست پارسی}

_{غــوغـــای که ، تــرنـــم دریاست پارسی
از آفـتاب معجـــزه بــر دوش می کشــــند
رو بـر مـراد و روی به فـرداسـت پارسی
از شام تا به کاشغــر از سند تا خجـــــــند
آیـیــنه دار عــالــــم بــالاســــــــت پارسی
تـاریـخ را ، وثیــــقه سبــز و شکـــــوه را
خــون مــن و کــلام مطــــلاســت پارسی
روح بــزرگ وطبل خــراسانـــیان پــــاک
چتــر شــرف چــراغ مسیـحاســت پارسی
تصویــر را ، مغــازلـه را و تـــرانـــه را
جغــرافیــــای معــــنوی مـــاســـت پارسی
سرسخت در حماسه و همواره در ســرود
پیدا بود از ایــن ، که چه زیبـاست پارسی
بانگ سپیده ، عــــرصهء بیدار باش مـرد
پیغمبر هنـــر ، سخــن راســـــــت پارسی
دنیا بگو مبـــاش ، بــزرگی بگـــو بـــــرو
ما را فضیلتی اســـت که مـا راست پارسی}